In alles wat ik doe, probeer ik doelen te stellen. Voor de productiviteit is het fijn om duidelijke en haalbare doelen te stellen, die ik makkelijk van de lijst kan schrappen. Dat helpt me om orde te scheppen in de chaos van ons huishouden en tegelijk ook nog wat werk voor de sportschool te doen. Op zich is dat prima, maar werkt het ook voor de lange termijn?
Reële doelen stellen
Als je niet weet wat je allemaal moet doen, kun je ook niet goed prioriteiten stellen en een planning maken. Met twee kleine kinderen en een eigen bedrijf waar regelmatig de telefoon gaat, is het soms lastig om geconcentreerd te werken. Daarnaast vond ik het altijd al lastig om op een strak tijdschema te werken. Ik maak daarom mijn to-do lijst op prioriteit. Het belangrijkste staat bovenaan, of is gemarkeerd en daar werk ik het eerste aan. Als dat klaar is, dan begin ik aan het volgende. Of niet, en dan is het belangrijkste van die dag in ieder geval gedaan.
Dringend en belangrijk
Dringende zaken zijn dingen die klaar moeten zijn voor een bepaalde tijd. Bijvoorbeeld de zwemspullen wassen ruim voordat de volgende zwemles is, of de oudste op tijd uit school halen. Belangrijke dingen zijn bijvoorbeeld het stellen van lange termijn doelen voor ons bedrijf en de website verbeteren. De belangrijke doelen zijn minder concreet en lastiger af te vinken op een lijst. Voor mij is het dan ook een uitdaging om iedere dag zowel dringende als belangrijke taken te doen. De dagen dat het lukt om daar een balans in te vinden, geven echt veel voldoening.
Ergens naartoe werken
Ook op de sportschool proberen we doelen te stellen om naartoe te werken. Veel mensen die met een verdedigingssport beginnen, hebben als doel om ooit de zwarte band te halen. Dit lijkt heel ver weg als je net begonnen bent. Veel clubs, en wij ook, werken daarom met gekleurde banden als tussengraad, i.e. een tussenstapje op de weg naar zwarte band. Hierdoor wordt de weg overzichtelijker, en krijgen mensen een beter beeld van wat ze al kunnen en wat ze nog moeten leren. Bij de kinderen is de weg van wit naar zwart helemaal onoverzichtelijk lang. Je moet namelijk minstens 16 jaar zijn en bij de volwassenen meetrainen om zwarte band te kunnen worden. De meeste kinderen kunnen zich hier helemaal geen voorstelling van maken. Het is namelijk al heel bijzonder als er iemand met een gele of oranje band in de les is. De kinderen doen allemaal ieder half jaar examen voor een gekleurde slip. Dat is een tussenstapje op band onderweg naar de volgende band. Al deze tussenstapjes geven overzicht en houvast en helpen mee aan het behalen van de volgende band. Als de kinderen de sport langer beoefenen, begrijpen ze het gradensysteem en komt het doel 'zwarte band' weer in beeld. De examens op de sportschool zijn over twee weken. Normaal gesproken doen we dat voor de zomer en de kerst, maar dit jaar liep het even anders. Dat betekent dat voor al onze sporters de volgende stap op de band in zicht komt. Het lijkt ook alsof er dan ineens een sfeer van heel hard werken in de lessen ontstaat. In alle groepen wordt hard gewerkt. Daarnaast stijgen veel kinderen op examens boven zichzelf uit, dus dat komt wel goed met die examens. Droom Hoewel ik erg houd van productieve to-do lijstjes en concrete doelen, houd ik ook van dromen. Een aantal jaar geleden had ik een leuke baan. Eigenlijk was alles goed. Ik was onderdeel van een fijn team met geweldige collega's, het werk was interessant, veelzijdig en uitdagend, er waren doorgroeimogelijkheden en het salaris was goed. Alles was goed, alleen droomde ik stiekem wel van mijn eigen sportschool. Ik wilde zo graag eigen baas zijn en de hele week met mijn sport en website bezig zijn. Iedere ochtend stond ik iets eerder op en deed ik eerst iets voor de sportschool. Vaak iets heel kleins, zoals een mailtje of een nieuwsberichtje voor de website, maar hierdoor kreeg ik wel het gevoel dat ik met mijn droom bezig was. Op een gegeven moment werd de droom concreter. De sportschool was nu zo groot dat ik kon inschatten hoeveel sporters we nodig hadden om mijn salaris te compenseren en wat er nog nodig was om dat te bereiken. De droom was een doel geworden. Inspiratie De moeder van een jongen die bij ons traint, doet aan lang afstand hardlopen. Als ik het goed begrijp dan rent ze ultratrails. Dat is een paar honderd (!) km rennen door prachtige landschappen. Laatst was er een wedstrijd van 24 uur achter elkaar rondjes rennen over het asfalt. Dit is heel wat anders dan wat ze normaal doet, en flink buiten haar comfortzone en toch deed ze mee. Ook vestigde ze even een Nederlands record van 232,015 km!! In 24 uur. Rennend. Achter elkaar door. Ik vind dit zo knap en inspirerend. Jezelf zo uitdagen, motiveren en buiten je comfortzone gaan. Voor mij is zij echt een held. Als ik het soms lastig vind om de motivatie te vinden om de was op te vouwen, of een andere huishoudelijke taak, dan denk ik aan haar. Zij rent even zo'n stuk zonder zeuren, dus waar maak ik me dan druk om?! Nieuwe doelen stellen Morgen begint een nieuwe dag en een nieuwe week. Een mooi moment om een nieuwe to-do lijst te maken. Reële doelen stellen is belangrijk om dingen gedaan te krijgen, maar soms is het ook mooi om te dromen en je doelen net iets verder weg te leggen. De schouders eronder te zetten, en toch iets meer belangrijke dan dringende dingen te doen. Wie weet wat er allemaal mogelijk is.
Was dit leuk om te lezen? Meld je dan nu aan en ontvang nieuwe blogs, anekdotes en tips direct in je mailbox. Wel zo makkelijk.
Comments