In onze regio is het bijna zomervakantie. Er wordt overal stilgestaan bij de laatste activiteiten voor de zomer: de laatste schooldag, de laatste sportles en gedag zeggen van juffen, meesters, vriendjes en vriendinnetjes. Iedereen lijkt moe en toe aan de zomervakantie. Maar hoe komt het nu dat iedereen in zomermodus gaat?
Aan vakantie toe Als de zomer nadert, of als het mooi weer wordt, dan wordt er veel gesproken over vakanties en uitjes. Veel mensen vertellen dat ze aan vakantie toe zijn, aan een onderbreking van het dagelijks leven. De invulling van de zomervakantie is voor iedereen heel persoonlijk, maar de behoefte eraan lijkt heel collectief te zijn. Waar komt die behoefte vandaan? De afgelopen weken heb ik hier een aantal mensen over gesproken en de meningen lopen uiteen. Sommige mensen zeggen dat de behoefte aan vakantie puur komt omdat je het overal hoort. Doordat veel gesprekken, social media en items op radio en televisie alleen maar over vakantie gaan, krijgen mensen behoefte aan vakantie. Anderen hebben juist het idee dat alles over vakantie gaat, juist omdat daar zoveel behoefte aan is. Ergens naar toe werken Op de school van mijn zoon wordt van de ene schoolvakantie naar de andere toegewerkt. Na een schoolvakantie begint er een nieuw thema en zijn er nieuwe groepjes in de klas gemaakt. De spanningsboog wordt ook over deze periode opgebouwd. Volgens mij werkt dit op veel scholen zo. De kinderen zijn gewend om in periodes van een week of zeven te werken en zijn vervolgens toe aan een onderbreking. Het is een duidelijk ritme en geeft structuur over een wat langere periode. In onze judolessen merk ik dat kinderen goed functioneren als je eens in de zoveel weken iets hebt om naartoe te werken. Een evenement om voor te trainen, zoals een wedstrijd of examen, geeft mensen een concreet doel in hun training. Je kunt er met elkaar naar toe werken. Ook hier bouwt de spanning langzaam op over een aantal weken. Het evenement zelf is erg spannend: nu moet het gebeuren. Als het dan allemaal goed gaat, wordt er slip/band behaald of een medaille gewonnen. De goede prestatie wordt gevierd, de focus en spanning zijn verdwenen en er komt ruimte voor een nieuw doel om naar toe te werken. We hebben het ritme van onze sportschool afgestemd op het ritme van de scholen. We bouwen spanning op over de periode van een aantal weken. We plannen evenementen in voor de schoolvakanties, zodat de weken dat ze de focus kwijt zijn en moeten opladen precies in de vakantie valt. In de schoolvakanties zelf hebben we minder lessen, omdat er dan veel mensen afwezig zijn. Na de schoolvakantie beginnen we met iets nieuws in de lessen.
Ook op langere termijn lopen we in het ritme van de scholen mee. De kleuters uit groep 1 en 2 trainen bij ons in de tuimelbudo. Als ze 6 jaar zijn en naar groep 3 gaan, dan schuiven ze door naar de jeugdlessen. We maken hier ook onderscheid tussen onderbouw en bovenbouw. Vervolgens gaan ze naar de 13+ groep als ze naar de middelbare school gaan. Dit systeem werkt heel goed op kinderen die op een Nederlandse school zitten. Kinderen op de international, Britse of Amerikaanse school hebben een ander ritme. Hun vakanties zijn anders ingedeeld en je merkt dan hun spanningsopbouw door het jaar heen anders is. Ze zijn ook aan vakantie toe, maar op een ander moment. Ze zijn aangepast aan het systeem van de school. Heel interessant om te zien. De laatste schooldagen Op school wordt al een paar weken rustig naar de zomer toegewerkt. Het juffenfeest is geweest, het speellokaal is schoongemaakt en de gymschoenen en tekeningen zijn mee naar huis genomen. Hij heeft een middag mogen wennen in zijn nieuwe klas en hij is er helemaal klaar voor. Gelukkig! Het betekent wel dat hij deze week zijn huidige juffen voor het laatst heeft, en dat is wel even jammer. We hebben daarom bedacht om een cadeautje voor de juffen te maken. Hij maakt voor alle juffen een hartje van goud. Hij heeft hartjes getekend en we plakken echte goudstukjes in de hartjes, 5 stukjes omdat hij 5 jaar is en het, dit jaar, zijn lievelingsgetal is. Hij maakt voor alle juffen een tekening. Hij tekent diverse zeedieren, een regenboog en een bloem. En hij schrijft zelf de namen van al zijn juffen erbij. Ik mag de letters voorzeggen, en na een kleine discussie over de uitspraak van de letter 'y' staat alles naar tevredenheid op papier. Ook moet alles ingepakt met een grote strik erop, want anders is het geen cadeautje. Als hij de klas inloopt, haalt hij vol trots zijn cadeautje voor de juf tevoorschijn. De ene juf mag het meteen uitpakken, terwijl de anderen het nog even mogen bewaren omdat het een verrassing is. Hij geniet zichtbaar!
Gedag zeggen
Mijn jongste zoon mocht voor het laatst naar de opvang in zijn huidige groep. In de ochtend was hij ziek en had hij de auto onder gespuugd. Toen hij weer thuis en schoon was, ging het al een stuk beter met hem. Ik heb hem in de middag toch nog even gebracht, zodat hij nog één keer met zijn vriendjes kon spelen en ook bewust even zijn juffen gedag kon zeggen. Dat ging heel goed. Hij heeft hard gezwaaid, hi-fives en boks uitgedeeld en de juf kreeg zelfs een dikke knuffel toen hij weer naar huis ging. De week is toevallig ook druk met speelafspraakjes. Er gaan weken voorbij dat er helemaal niets afgesproken wordt, maar deze week wordt iedere gelegenheid gebruikt. Bij het ophalen wordt er ineens heel uitgebreid gedag gezegd. Ik verwacht dat ze nog genoeg speelafspraakjes hebben deze zomer, maar voor de zekerheid wordt er nu iedere keer flink gezwaaid en afscheid genomen, want stel dat het even duurt voordat je elkaar weer ziet. Zo schattig! Tijd voor het gezin
Normaal gesproken is, op een enkele activiteit na, alles gesloten in de zomer, maar dit jaar hebben veel clubs een zomerrooster vanwege de coronacrisis. Ook de zwemschool van mijn zoon organiseert extra lessen in de zomervakantie, zodat er gelegenheid is om een eventueel opgelopen achterstand weg te werken. Ik heb mijn zoon hier niet voor opgegeven. Ik ben zo blij dat hij plezier heeft in zwemles. Hij is niet meer bang voor water en wil er nu graag in spelen, en dat gaan we de hele zomer lekker oefenen. Om hem een beetje te helpen heeft hij een hele leuke haaienduikbril van ons gekregen. Omdat hij het zo goed gedaan heeft dit jaar en om te vieren dat het zomervakantie is. Onze sportschool is dicht in de zomervakantie. Tot afgelopen jaar hadden we iedere zomer een apart lesrooster. We hadden eigenlijk nooit vakantie. Sinds mijn oudste zoon op school zit, zien we hem een stuk minder. We hebben daarom vorig jaar voor het eerst in de zomervakantie geen les gegeven, maar zes weken met het gezin doorgebracht. Dat was financieel wel een uitdaging, want er komt dan ook geen contributie binnen, maar het heeft ons allemaal wel erg goed gedaan. We hebben daarom vorig jaar afgesproken om voortaan de zomer voor het gezin te houden. Dit jaar is anders dan alle andere jaren, maar inmiddels zitten onze kinderen alweer een aantal weken in hun normale dagritme. Voor hen is alles alweer normaal. En normaal is dit de tijd dat we met het gezin de zomervakantie doorbrengen. Fijne zomer! Deze week zijn dus de laatste lessen op onze sportschool. Ik heb aan veel van de kinderen gevraagd wat ze gaan doen in de vakantie. De meeste kinderen verheugen zich op zes weken leuke dingen doen. Vol enthousiasme wordt er verteld over logeerpartijen, huisjes, campings, pretparken, maar vooral over zwemmen. Het maakt volgens mij niet uit óf kinderen op vakantie gaan en waar naar toe, maar zolang er met water gespeeld kan worden, is het goed. Kinderen in de judoles doen het goed in een systeem waarin spanning over een aantal weken wordt opgebouwd. Er is een doel om naar toe te werken, en dat geeft structuur en motiveert. Een doel en ontlading, een periode van rust zijn essentieel om dingen te kunnen leren en verwerken. Vakantie is dus echt nodig. Vervolgens zien we door de overeenkomsten tussen school en de judolessen dat kinderen zich aanpassen aan het systeem waarin ze opgroeien. De timing van de behoefte aan vakantie komt door het systeem en doordat de zomervakantie zelf het doel geworden is om naar toe te leven. Ik denk dat de zomermodus komt omdat kinderen echt aan vakantie toe zijn. Dat het precies deze paar weken tot uiting komt, komt doordat ze zich aanpassen aan het ritme van het schoolsysteem. Of het nu komt omdat ze het nodig hebben, of omdat ze er door het systeem naar toe geleefd hebben, de kinderen in onze lessen (en hun ouders) zijn klaar voor de zomervakantie. Ik kan me herinneren dat de zomervakantie als kind soms eeuwig leek te duren. Nu vliegt het voor mijn gevoel voorbij en zit ik met mijn hoofd alvast bij de start van het nieuwe seizoen in september. Het zal wel iets zijn met ouder worden.. Voorlopig hopen we maar op een beetje mooi weer en een ontspannen zomer voor iedereen!
Was dit leuk om te lezen? Meld je dan nu aan en ontvang nieuwe blogs, anekdotes en tips direct in je mailbox. Wel zo makkelijk.
Commentaires